استان چهارمحال و بختیاری، استانی کوهستانی در فلات مرکزی ایران است که در بخش مرکزی رشته‌کوه زاگرس قرار گرفته است. این استان از شمال و شمال شرقی با استان اصفهان، از شمال غربی با استان لرستان، از غرب با استان خوزستان و از جنوب با استان کهگیلویه و بویراحمد همسایه است. استان چهارمحال و بختیاری، مرتفع‌ترین استان ایران است و 16 قله با ارتفاع بیش از 3500 متر دارد و با میانگین ارتفاع بیش از 2100متر به «بام ایران» مشهور است.

در مورد پوشش گیاهی استان چهارمحال و بختیاری بیشتر بدانید

در استان چهارمحال و بختیاری با توجه به عوامل مختلفی همچون آب، خاک، اختلاف ارتفاع و شرایط آب و هوایی، پوشش گیاهی متنوع و متفاوتی به وجود آمده است. در این استان عمده‌ترین عامل در تعیین نوع پوشش گیاهی، بارش می‌باشد. تغییرات بارندگی و ارتفاع در این سرزمین به گونه‌ایست که هرچه از شرق به غرب استان پیش می‌رویم، پوشش گیاهی غنی‌تر می‌شود.

تراکم پوشش گیاهی از خاور به باختر افزایش می‌یابد. جنگل‌های استان؛ از نظر جغرافیایی در ردیف جنگل‌های باختری و جنوب باختری ایران به شمار می آیند. جنگل‌های طبیعی استان چهارمحال و بختیاری به صورت نواری از کوه‌های بازفت شروع و به ارتفاعات فلارد ختم می‌شوند. پنج منطقه بازفت، اردل، لردگان، دوراهان و فلارد کانون‌های عمده جنگلی این استان هستند. 98 درصد پوشش عمده جنگلی را در این مناطق؛ بلوط تشکیل می‌دهد. همراه با بلوط، دیگر گونه‌های جنگلی نیز زبان گنجشک، پسته وحشی (بنه)، زالزالک، گردو، کیکم، داغداغان، بادام، انجیر کوهی، سماق و پلاخور در منطقه یافت می‌شود. از دیگر انواع رستنی های استان چهارمحال و بختیاری می توان به زوله، کنگر، مخلصه، موجود، ‌یملیک، گون و کتیرا اشاره کرد.

تنگ گزی چلگرد، میزدج، ‌دامنه های پیشکوه های زردکوه، و بخش حومه بروجن، گندمان و دره وسیع چشمه زردکوه را مراتع جنگلی فرا گرفته و چراگاه های نسبتا خوبی برای دام داری پدید آمده است. در چلگرد و شوراب بازفت، ‌اردل، شهریاری، کوه سفید، لاغرک، کوه گیلاس و چشمه اول کوه رنگ علاوه بر گیاهان علوفه ای درختچه های نسبتا متراکمی نیز روییده اند که انواع گون مهم ترین آن ها هستند. از میان انواع گون «گزانگبین» معروف است که گل های آن در تابستان مورد بهره برداری کندو داران اصفهان و دراوایل پاییز شیره آن مورد بهره برداری کارگران فریدنی و اصفهانی قرار می گیرد. از ریشه نوع دیگری گون؛ کتیرا به دست می آید. نوع سوم گون برای چرای دام ها مورد استفاده بوده و ریشه اش هیزم مناسب برای مصرف زمستان اهالی بومی است.

از نکات جالب توجه در پوشش گیاهی استان چهارمحال و بختیاری، وجود گیاهان دارویی در دره‌ها و کوهستان‌های این استان است که بیش از گذشته مورد استفاده قرار می‌گیرند. تاکنون بیش از 8 هزار گونه گیاهی در ایران شناسایی شده‌اند که قریب 1300 گونه آن در طبیعت بختیاری شناسایی و ثبت شده است.

بیش تر گیاهان پاز گذشته های دور کاربرد دارویی مؤثری در بهبود بیماری ها داشته‌اند و شناخت و طرز استفاده آن ها از پیشینیان سینه به سینه نقل شده است. کاربرد برخی از این گیاهای به شرح زیر هستند:

گل برنجاس برای دل درد، دل پیچه، حالت تهوع

گل گاوزبان برای یبوست، اعصاب، تپش قلب

ریواس برای درمان بیماری های روده ای

بوسور برای سنگ کلیه، برنشیت، ناراحتی‌های کلیوی

بارهنگ برای سینه درد

برخی دیگر از گیاهای این منطقه صرفا" خوراکی بوده و به دلیل بو و طعم آن ها در غذاها استفاده می شوند. این گیاهان به غذا طعم، بو و مزه خاصی می‌دهند و آن ها را خوشمزه می‌کنند. از جمله این گیاهان می توان کرفس، سیر، کاردیم، تره کوهی، موسیر، قارچ، فداله و چاهوک را نام برد.

منبع: بیا تور

برای اطلاع از تورهای شاد و جذاب به طبیعت استان چهارمحال و بختیاری ما را در اینستاگرام  دنبال کنید.